Alehop! A conta atrás comeza

Dziga Vertov salta

Fai cousa de once meses pechábamos a segunda edición do (S8). Nos corredores do Antigo Cárcere Provincial da Coruña, unha espectral performance en 3D da sin par Zoe Beloff levábanos a outra dimensión, trasladábanos a unha terra imposible atrapada entre o pasado e o presente nunha psicofonía visual. Un xeito de culminar uns días que nos depararon non poucas experiencias sobrenaturais. Puidemos, por exemplo, experimentar en compañía de Nathaniel Dorsky o seu cine devoto, unha sensación que nos traspasou de arriba a abaixo. Tamén, nunha máxica noite coruñesa, Guy Sherwin y Lynn Loo protagonizaron un encontro difícil de esquecer entre o cine performativo e os sons da naturaleza. A Metrópolis de Fritz Lang tamén renaceu, con 20 minutos de metraxe reatopado despois de longos anos, e coa emoción dunha banda sonora interpretada en directo pola Orquesta Filarmónica Cidade de Pontevedra. info

Atlas Ilustrado da Periferia Vol.1

·Vostede está aquí·

A periferia do cine é un terreo pouco coñecido, transitado por algúns exploradores intrépidos que intentan abrir carreiros a través dos cales chegar ao seu corazón. (S8) Mostra de Cine Periférico, na súa primeira edición, empezou un indispensable labor de cartografía, da cal damos conta nestas dúas entregas que hoxe presentamos. Mapear o que está fóra do mapa, definilo e facelo visible é a idea deste Atlas Ilustrado da Periferia, unha pequena guía de man coa que invitamos a todo aquel que estea disposto a aventurarse a unha viaxe polo lado máis sorprendente e arriscado do cine. O Atlas está elaborado por un coidado grupo de estudiosos e persoas que realizan traballos de campo sobre o terreo, cos que tivemos a sorte de contar na primeira edición de (S8).

info

Andrés Duque: Mi arrebato con IvánAndrés Duque: O meu arrebato con Iván

Andrés Duque, fálanos nesta entrega e en primeira persoa de súa relación con Iván Zulueta, e dos pasos que emprendeu ata realizar o seu documental IVÁN Z

( texto orixinal en español)

Mi Arrebato con Iván.

Vi “Arrebato” de Iván Zulueta la primera vez, en una retrospectiva que la Cinemateca de Caracas ofrecía sobre lo mejor del cine español, creo que en el año 1991. Al igual que muchos que han visto la película, tuve la sensación de haber participado en una experiencia hipnótica y vampirizante. La película se dirigía a mí, o mejor dicho, despertaba en mí recuerdos de la infancia con una fidelidad emocionante. El placer de mirar álbumes de cromos y de perderse en esos paisajes, toda la carga erótica que pueden despertar Betty Boop o Peter Pan, las texturas pegajosas que tienen algunos objetos, los destellos de luz que rebotan cuando el sol entra por la ventana, en fin, todo un mundo de recuerdos comenzó a repoblar mi mente para luego inducirme al arrebato. A partir de entonces no pude sacarme esta película de la cabeza. info

amalgama: iván zulueta

Nesta ocasión Andrés Duque (comisario da Sección Ópera Prima na primeira edición do (S8)), achéganos o primeiro video-autor da man de Amalgama de Iván Zulueta.

VIDEO: AMALGAMA, 1976, Super 8
AUTOR: IVÁN ZULUETA

Nos setenta a xente tomaba ácidos para ver o mundo dun xeito extraño; agora que o mundo é extraño, a xente toma prozac para velo normal. As drogas legais trocaron a nosa percepción do tempo: de Kairos a Cronos. Só a arte nos salva. O cine de Zulueta fálanos do tempo en potencia, atemporal e eterno. Como di Pedro P. no filme Arrebato: “O espello ábreme as súas portas para mostrarme… (pausa acompañada de esbirro) … o outro”.

“O outro”, é dicir, a elección non vergoñenta, non alienante que se complementa ao “un” e que  en función deste último representa o inclasificable, o condeable, o censurable. É o reverso da moeda que Zulueta atreveu a explorar con honestidade e ata as últimas consecuencias.

– Andrés Duque-