Malcolm Le Grice visítanos este ano, e para decatarnos da importancia do acontecemento, só fai falta ler estas palabras escritas por Jonas Mekas no Village Voice. Dúas sesións de cinema, unha master class e unha irrepetible noite de performances e pezas multiproxección, que poderemos experimentar nuns poucos días. Pero deixemos falar a Jonas. info
Aínda que pareza que unha disciplina como a restauración e conservación de cinema bebe do pasado e da nostalxia, en realidade ten a súa vista claramente pousada no futuro. O labor de preservar ten que ver con facer perdurar, para os tempos vindeiros, todas aquelas obras ás que se outorga valor. Este ano dedicamos no (S8) un foco especial a este campo, con especial fincapé nas particularidades do cinema experimental e de vangarda. Todo un universo en si mesmo, no que non aplican as mesmas leis que no cinema máis convencional, pois entran en xogo moitos factores específicos e singulares.
Sendo o cinema unha arte tan nova (e certos avances da vangarda aínda máis) faise mesmo necesario inventar novas formas de preservar. Un dos nosos invitados pode falar ben dese tema: Bill Brand, cineasta, artista e conservador de cinema, pioneiro case involuntario na preservación do cinema en pequeno formato. Brand leva no oficio máis de 40 anos, á fronte de BB Optics, e a súa andaina empezou informalmente inchando a 16mm as películas de super 8 dalgúns amigos cineastas (algúns amigos compartidos, como é o caso de Saul Levine). A súa destreza coa copiadora óptica e a súa inventiva técnica (aínda sendo estudante Brand foi quen axudou a Paul Sharits a poder materializar as súas ideas nese sentido) empuxáronlle cara ao campo da restauración, labor na que se converteu nunha eminencia grazas ao seu profundo entendemento do cinema experimental. Algo fundamental nestas lides nas que é imprescindible coñecer as intencións, procedementos e estética dos autores. Bill Brand visitaranos para dar unha master class ao redor do seu traballo como restaurador e como cineasta, ambos os campos que se retroalimentan, que se complementará cunha sesión dedicada ás súas propias películas.
Brand comparte con Ross Lipman a súa vocación creadora, que no caso de Lipman se estendeu nos últimos anos á divulgación dos procesos creativos e de restauración das obras coas que traballa. Lipman, que restaurou tanto obras de cinema de autor independente como experimentais (no seu haber conta con directores como Shirley Clarke, John Cassavetes, Kenneth Anger, Bruce Conner e Thom Andersen), ten unha longa andaina na difusión dos seus traballos como restaurador mediante conferencias, que se irán expandindo ao audiovisual con obras como Notfilm (sobre a restauración de Filme, de Samuel Beckett) e como The Exploding Digital Inevitable, que teremos a ocasión de presenciar durante o festival. Nesta conferencia performativa, Lipman utiliza toda clase de materiais para falar sobre unha das súas recentes restauracións: Crossroads, de Bruce Conner. Un ameno, enxeñoso e esclarecedor relatorio no que pon ao descuberto como e con que se fixo a película, así como as particularidades da súa restauración nestes tempos dixitais que corren. E que culmina coa proxección da gloriosa e flamante nova copia de Crossroads.
Mark Toscano é outra das figuras que nos visitarán nesta edición. Toscano leva máis de tres lustros traballando como restaurador de cinema na Academia de Cinema americana (a mesma que organiza os Oscars), no Academy Filme Arquive, e é responsable de que hoxe podamos ver no seu esplendor as películas dalgúns dos artistas máis relevantes da vangarda americana. Pero a súa explosiva paixón restauradora (ou Preservation Insanity, título do blog desde que difunde as reviravoltas do seu traballo) conduciulle máis aló: Toscano investiga e saca do esquezo traballos esenciais nun labor de campo que non se limita ao funcionariado, un rol activo que tamén lle leva a difundir esas obras que descobre na súa faceta como programador. Neste caso Toscano tráenos unha carta branca das súas restauracións chea de nomes impoñentes e doutros novos por descubrir, ademais dunha master class na que dará claves sobre o seu traballo.
A investigadora e curadora canadense Janine Marchessault é a cuarta peza deste foco, abordando un tema crucial na preservación do cinema: que é o que se preserva, e as hexemonías que condicionaron este labor ao longo da historia (e como iso á súa vez condicionou o relato histórico do seu país), deixando no esquecemento a amplos colectivos. O seu proxecto ‘Arquive/Counter Arquive’ móvese por eses camiños, ademais de por os da preservación das obras audiovisuais dixitais, aínda unha incógnita por resolver.
Estes catros expertos confluirán o sábado 8 de xuño nunha mesa redonda na que tamén participarán dúas figuras clave no campo no ámbito nacional, Miguel Fernández Labayen (Director do Máster en Preservación de Arquivos Audiovisuais da Filmoteca Española) e Clara Sánchez-Dehesa (Coordinadora do Departamento de Arquivo da Elías Querejeta Zineskola). Un punto de encontro no cal intercambiar puntos de vista e temas urxentes deste labor de fabricación de cápsulas de tempo para os terrícolas do futuro.
A continuación, presentamos un fragmento da entrevista que lle fixo Mike Hoolboom a Madi Piller en 2016, incluída no libro Shock, Fear, and Belief: The Films and Vídeos of Madi Piller, editado por Clint Enns e Mike Hoolboom con motivo da retrospectiva dedicada a Piller en Pleasure Dome.
Xa podedes descargar o calendario completo do (S8) 2019.
Tomen nota e organicen as súas axendas. Vémonos en Coruña do 31 de maio ao 9 de xuño!
Venres 31 de maio, de 11h a 14h e de 16h a 20h
E sábado 1 de xuño, de 11h a 14h e de 16h a 20h
Número de prazas: 8
Inscrición: en [email protected]
Prezo: 80€
Horarios: De 11h a 14h e de 16h a 20h.
Lugar: XIZ Montealto (C/ Santa Teresa, Nº10, baixo. 15002, A Coruña)
A peruana afincada en Canadá Madi Piller leva desde hai dúas décadas “cas mans na masa”, traballando de maneira directa e íntima co material fílmico, e explotando todas as súas calidades a través de distintos medios. Coa acción directa sobre a tira de película, deu forma a multitude de traballos (desde películas a performances): unha práctica que difundirá a través deste taller no que se convida a xerar unha peza colectiva a modo de filme performance.
Neste taller, botaremos man de materiais fílmicos usados (en 35mm e 16mm), atopados ou caducados, que serán manipulados con materiais químicos e orgánicos, pintando, cortando, ou rasgando: todo vale cando se trata de facer cinema sen cámara. O taller tamén inclúe un apartado especial dedicado ao son, no que se aproveitará o son óptico dos proxectores de 16mm: toda imaxe contén un son, que tamén será manipulado de formas diversas.
Coas obras resultantes en 16mm, e coas dixitalizacións do 35mm manipulado, construirase unha performance colectiva que será presentada publicamente o domingo 2 de xuño ás 19 horas na Sala (S8) PALEXCO.
O taller está dirixido a todas aquelas persoas interesadas na creación artística e fílmica e/ou que desexen incorporar o traballo con celuloide atopado á súa práctica. Non é necesario contar con coñecementos previos nesta área.
